Het recht op informatie over de gezondheidstoestand

Als patiënt heeft u het recht om volledig geïnformeerd te worden over uw gezondheidstoestand en de verwachte evolutie daarvan. De zorgverlener is verplicht u zo goed mogelijk te informeren over de diagnose, de voorgestelde behandeling, de geneesmiddelen, de kosten, enzovoort.

Daarnaast moet de zorgverlener ook advies geven over wat voor u het beste is om wel of niet te doen, en wat de gevolgen van uw keuzes kunnen zijn.

Naast het recht om geïnformeerd te worden, heeft u ook het recht om niet geïnformeerd te worden. Dit betekent dat u zelf kunt kiezen om geen informatie te ontvangen. Stel bijvoorbeeld dat u wordt onderzocht in het kader van een kankeronderzoek, maar men ontdekt daarnaast dat u drager bent van een ongeneeslijke ziekte. U kunt vooraf aangeven dat u enkel de informatie wilt ontvangen die specifiek gerelateerd is aan het onderzoek waarvoor u zich heeft aangemeld.

In sommige gevallen kan de zorgverlener echter besluiten om u tegen uw wil in te informeren. Dit is verplicht wanneer de zorgverlener van mening is dat het anders uw gezondheid of die van anderen ernstig in gevaar zou brengen, zoals bijvoorbeeld bij een besmettelijke ziekte.

De zorgverlener moet in dit geval eerst een andere beroepsbeoefenaar raadplegen.

Therapeutische uitzondering

Omgekeerd kan een zorgverlener ook beslissen om u (al dan niet tijdelijk) niet alles te vertellen, wanneer hij vermoedt dat bepaalde informatie uw gezondheid ernstig zou kunnen schaden. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer u een levensbedreigende ziekte heeft en daarnaast ook een andere aandoening wordt vastgesteld. In dat geval mag de zorgverlener ervoor kiezen om eerst de behandeling voor de ene aandoening af te wachten en u pas later in te lichten over de andere ziekte.

Ook in dit geval moet de zorgverlener vooraf een collega raadplegen.