De privatisering van de trajectcontroles bekeken vanuit een juridisch standpunt

Dinsdag 14 December 2021

Volgens Johan Sauwens, burgemeester van de gemeente Bilzen, één van de deelnemers aan de private uitbesteding, zouden de privébedrijven achter TAAS (Trajectcontrole As A Service) de camera’s zelf hangen, de software verzorgen en de boetes versturen.

Gemakkelijk voor de gemeente weliswaar, maar op zijn minst zorgwekkend te noemen voor de juridische rechtsgrond van dergelijke boetes en alleszins nefast voor de bescherming van onze privacy.

1.De zgn. ‘privatisering van de trajectcontrole’ zou binnen de beschreven samenwerking immers zoveel betekenen als dat het plots een particulier bedrijf zou zijn dat mede dient in te staan voor de naleving van alle voorwaarden die gelden voor de goedkeuring, ijking en installatie van automatisch werkende meettoestellen. En dat overtreders er in dergelijk geval maar van moeten uitgaan dat de gebruikte toestellen daadwerkelijk aan deze voorwaarden voldoen.

Is dit net niet één van de redenen waarom het verzameldecreet en het samenhangende voorziene wetsartikel precies vooropstellen dat een administratieve geldboete uitsluitend kan worden opgelegd indien “het gaat om snelheidsovertredingen vastgesteld […] met automatisch werkende toestellen […], die volledig worden gefinancierd door de lokale overheid;”?

De voorziene samenwerking, zoals beschreven door Sauwens, zal voor de gemeenten dan ook weinig parels voor de zwijnen gooien, nu elke daarin opgelegde administratieve geldboete om deze reden a priori onwettig tot stand zal komen. 

2.De private bedrijven zouden daarnaast ook “de verkeersboetes versturen” en daarmee de overtredingen zelf beteugelen met een administratieve geldboete.

Dit veronderstelt uiteraard dat dergelijke private bedrijven ook toegang moeten krijgen tot alle gegevensdatabanken, waaronder de Directie Inschrijvingen van Voertuigen (DIV) om op basis van een nummerplaat de identiteit en adresgegevens van een bepaalde eigenaar te bepalen. De privacywaakhonden ontbloten alvast de tanden.

Daarnaast zou zulks ook impliceren dat de vaststellingen gesteund op materiële bewijsmiddelen aangeleverd door dergelijke private bedrijven een zgn. ‘bijzondere bewaarde’ zouden toekomen, hetgeen werkelijk ondenkbaar is.

Ook binnen het verruimde administratieve kader van de GAS-Wet moeten vaststellingen van overtredingen immers, net zoals voor de strafrechtelijk gesanctioneerde verkeersovertredingen, gebeuren door bevoegde personen en op dezelfde wijze en met dezelfde garanties.

Ongetwijfeld to be continued.